Geen grafiekske, geen meeting! Deel 1
Wat doet een mens in deze bizarre tijden? Een vraag die wellicht velen van jullie zich stellen. Als professionele process improvement trainer vallen er natuurlijk gaten in mijn agenda door de beperkte interactie-mogelijkheden met trainees en coachees. Maar omdat het niet mijn stijl is om bij de pakken te blijven zitten, engageer ik mij om een paar reflecties neer te schrijven rond wat ik de laatste jaren zoal zag en ondervond bij het uitoefenen van m’n job.
Ik wil het in deze blog met name hebben over het gebruik van data en een warme oproep lanceren om meningen te baseren op feiten en cijfers in plaats van op intuïtie en emoties. Ik probeer ook een paar tips mee te geven om data en grafieken te laten uitmonden in kordate beslissingen, liever dan aanleiding te geven tot nog meer emoties en hersenspinsels.
Laat mij beginnen met een anekdote uit een vorig leven. Eén van mijn leidinggevenden uit die tijd kan ik niet anders omschrijven als flamboyant. Het was de man niet vreemd om met een kwinkslag en een boude uitspraak soms grote waarheden te uiten naar zijn directe medewerkers. Een van die uitspraken was steevast: “Geen grafiekske, geen meeting”. Ik ben de man nog altijd dankbaar voor deze leerschool. Hij had en heeft immers overschot van gelijk. Hoeveel saaie meetings ik sindsdien al heb bijgewoond is niet te tellen. In mijn reflectie waarom ik deze zo saai vond, kom ik altijd tot dezelfde conclusie: de behandelde topics worden niet of amper gevisualiseerd. Hierdoor gaan de deelnemers vaak, te vaak, over op een stortvloed van “ik vind”, “ik denk” of “ik geloof” uitspraken. Daarom deze blog, in de hoop de lezer te helpen om in de toekomst data en vooral grafieken te gebruiken om knopen door te hakken.
De echte aanleiding van deze blog is een vaak terugkerende observatie uit de voorbije jaren. Ik heb de eer en het genoegen om regelmatig één van mijn trainees te belonen voor het opgeleverde project met een certificaat. Ik stel uiteraard ook telkens een paar pittige vragen om dit moment kracht bij te zetten en vooral om de andere aanwezigen eveneens een leermoment te bieden. Een vraag die bijna altijd terugkeert, is de volgende: “Wat was voor jou het aha-moment gedurende jouw project?” De voorbije maanden deed ik een summiere data-analyse op de antwoorden en meer dan 80% van de antwoorden bevatte het woord data of een verwijzing ernaar. Met andere woorden, geslaagde process improvement projecten zijn succesvol omdat ze gebruik maken van data en grafieken en hun analyses en verbeteringen niet laten afhangen van emoties en opinies. Ik weet uit ervaring dat dit niet enkel geldig is voor projecten maar ook voor de dagdagelijkse bedrijfsvoering en rapportage.
De komende weken zal ik met regelmaat een vervolg op deze inleiding publiceren en daarin zal ik het hebben over de verschillende categorieën van grafieken. Telkens met een vrijblijvend advies wanneer deze wel of deze niet te gebruiken.
Kurt Maegherman
